AVLU 138

• İstanbul, Türkiye
• 2011

Bina programının yoğunluğu ve imar kısıtları, yapı kütlelerine iki ana blok ve bir iç bahçe kurgusu ile ele alınmasını tariflemiştir.

Konum itibariyle, yoğun yapılaşma bölgesi içinde kalan yapının avlusu, alternatif sosyal alan olarak ortaya konmuştur. Avluya açılan kat holleriyle güneş ışığı koridorlara yansıtılmış ve böylece yaşayan mekanlar belirginleştirilmiştir.

Avlu her daim yeşil kalacak bir soluklanma mekanı olarak ele alınmıştır. Avlunun doğu sınırını oluşturan sağır komşu duvarının tırmanıcı yeşillikler ile kısa sürede yaşayan bir yeşil duvara dönüşmesi beklenmektedir.

Yapının, kentsel dönüşümün yoğunlaştığı bu bölgede -nispeten ufak bir parselde de olsa- yatırımcı, tasarımcı ve uygulayıcı uyumu ve işbirliği ile insan odaklı bir çevre oluşumunda pay sahibi olması açısından önemli olduğu düşünülmektedir.